Norma ISO 14120 określa wymagania dotyczące minimalnej dopuszczalnej sztywności i odporności ogrodzeń ochronnych na uderzenia.

Testowanie i obliczenia przeprowadzane są w oparciu o następujące czynniki ryzyka:

            – niepożądane oddziaływanie na człowieka

            – uderzenie w ogrodzenie ochronne

Testowanie

W pierwszym przypadku uderzenie ciała ludzkiego o masie ok. 90 kg, które przypadkowo uderza w maszynę z prędkością 1,6 m/s. Norma określa próbę wahadłową jako metodę badania, tj. miękkie ciało jako symulacja ciała ludzkiego.

W drugim przypadku podczas symulacji konieczne jest uwzględnienie oddziaływania od wewnątrz na zewnątrz. Badanie przeprowadza się przy użyciu sztywnego elementu o określonej masie, które uderza w ogrodzenie ochronne pod wpływem przyspieszenia grawitacyjnego.

Model elementu użytego w symulacji powinien mieć średnicę 60 – 280 mm, może to być np. kula stalowa.

Test można uznać za udany, jeżeli w jego wyniku powstały następujące uszkodzenia:

– trwałe odkształcenie OK, o ile nie zagraża to bezpieczeństwu; odległość zgodnie z normą ISO 13857

– początkowe pęknięcia OK, jeśli nie zagraża to bezpieczeństwu; odległość zgodnie z normą ISO 13857

– częściowa perforacja OK, jeśli nie zagraża to bezpieczeństwu; odległość zgodnie z normą ISO 13857

– pełna perforacja NIE

– utrata okna inspekcyjnego NIE

– utrata konsoli panelowej NIE

Obliczenia

W pierwszym i drugim przypadku stosuje się następujące wzory:

Ep=1/2 * m * V², gdzie:

            Ep = energia potencjalna (J)

            m= masa elementu uderzającego (kg)

            v= prędkość uderzenia (m/s)

lub

Ek=m * g * h, gdzie:

            Ek = energia kinetyczna (J)

            m= masa elementu uderzającego (kg)

            g= przyspieszenie grawitacyjne  (9,81 m/s²)

            h= wysokość punktu uderzenia elementu (m)